Acılarla Büyüdüm
Acılarla büyüdüm ben,
Büyüdükçe güçlendim,
Güçlendikçe acılarım da büyüdü,
Hani diyorum, çocukluğuma dönsem,
Hiç büyümesem, masum kalsam.
Kirli elleriniz bana dokunmasa,
Annemin o masum kızı olsam sadece,
Ne kaygılar, ne de hüzünler tanısam,
Bir an için bile olsa, o eski saf halime dönsem.
Büyüdükçe hayatın ağırlığı arttı,
Omuzlarıma binen yükler çoğaldı,
Ama içimdeki o çocuk,
Hâlâ masumiyet arıyor, hâlâ huzur.
Hani diyorum, keşke hiç büyümeseydim,
O kirli dünyanız bana hiç değmeseydi,
Annemin o masum kucağında,
Kalsaydım sonsuza dek, huzurla.
Acılarla büyüdüm ben,
Ama büyüdükçe güçlendim,
Yine de, içimde bir özlem var,
O çocukluğuma, O saf ve temiz günlerime özlem var
Sahi çocuk olabilirmiyim yine
Amca bana çocukluğumu satın alsana çok param var benim çok param var
Kayıt Tarihi : 18.9.2024 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Burada anlatmak istediğim düzeni bozulmuş dünyada kirletilmiş kendini kirletilmiş gibi hisseden masumiyet ve çocukluğunu kaybeden birini anlatmaya çalıştım Yani kendimi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!