bir tanrıça gibi güzel,
bir bebek kadar masumdu yüzün
elmacık kemiklerinin altına gizlenmişti kederlerin
ince kirpiklerine saklanmıştı hüzün
aylar sonra
seni böyle gördüm bugün
bir hayat keşfetmiştim seninle
daha dün…
oysa veriyordu ele,
zayıf bedenini titreten kırgın sesin
örselenmişti ruhun yanlış sevgilerle
ateş gibi yanarken bir yanın,
diğer yanın alabildiğine serin…
öyle değil mi sevgilim?
zor olsa da bazan
acılarını dinlendirmeli insan
sığınacak yeri kalmasa da başka
kendi anılarından
kaldırma asude gülücüklerini
yakıcı lezzetteki dudaklarından
çünkü;
yağmur yağarken yüreğine
yakaladım, kısık gözlerini kurnazca saklayan kirpiklerini
gidişler öncesi son bakıştan…
unutma sevgilim!
ileride yalnız hiçlikler olacak
unutma!
hayat; daha da ağırlaşacak
içi boşaldıkça
insan için; unutma, son aşk, her zaman ilk aşk olacak…
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 09:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakkı Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/07/acilarini-dinlendirmeli-insan.jpg)
ve kutluyorum yüreğinizi
İNSAN İÇİN SON AŞK..HER ZAMAN İLK AŞKTIR
mantıklı...................
sevgi ve dostlukla
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (7)