ACILARIN ÖZLEMDE KALDI
acı, kılıç gibi keserken yüreğimdeki
hasretini
bakışların sessiz kalır bu şehrin sokaklarında.
mavi bulutlardan; düşerken, yelesine tutunduğun kanatlar,
binlerce kez yansada özlemin,
tutuşur her dafasında
bıraktığın ocağımdaki küllenmiş köz-lerinde...
varlığın yokluğunda solurken adım adım,
ıraklara düşer yollar.
bir ses olur, bir yankı dağlara tırmanır
yorgun düşleriyle
ki,
sen nefesinde ölümü misafir ederken
çoktan çocuklar büyür
bıraktığın bahçelerde...
Mustafa Şimşek
Kayıt Tarihi : 2.4.2013 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SEN SON NEFESINDE ÖLÜMÜ MISAFIR EDERKEN;
DUDAKLARININ UCUNDA;
COKTAN BÜYÜMÜSTÜR ARTIK;
BIRAKTIGIN DAR AGACININ GÖLGESINDE COCUKLAR..
ben bu sekil daha anlamli buldum finali yinede sizin eseriniz inanin cok begendim tbr ederim.
TÜM YORUMLAR (5)