Kendinden kaçarsın birgün
ne bir dost sesine takılır gözlerin
ne de martılara,
tüketirsin ömrünü insan kalabalığı arasında
yorgun düşer bedenin yağmurlu sokaklarda.
Seni kovalayan bir çift göz vardır
onda saklıdır yaşamın adı,
ne sevişmelerin tadı kalmıştır artık
ne de izi durur yastığında öptüğünün,
bir sabah karışır sokaklara sevdan.
Kitaplarda çıkar karşına yaşadığın
adına aşk desen yalan olur,
sana kalan her acı
çoğalarak durur karşında,
gücün kalmaz artık taşımaya yeni bir ateşi
yavaş yavaş söner gözlerinin önünde
kendi ellerinle yaktığın gece.
İsimsiz sevdalar yaşarsın perdeler ardında
teninde bir damla ter kalır ondan kalan
nasıl dağılırsa denizin üstündeki sis
öyle dağılır içindeki yaşam.
Kayıt Tarihi : 5.6.2006 08:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)