Acıların Bana Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Senden gelen cefaya katlanırken varlığım
Biriken acıların durağı oldu kalbim
Sevgiden mahrum kalan cefayla mezarlığım
Bir gün olsun olmadın bu dertlere tabibim
***
Sensiz geçen yıllarda düşündüm intiharı
Dağ ve tepe demeden arayıp durdum seni
Geçen zaman için de soldururken baharı
İlmeğim olacaktı başında ki yemeni
***
Bir kelebek ömrüydü geçen bunca zamanlar
O bir günlük ömürde uçtum dağ tepe orman
En küçük dertler bile yürekte kocamanlar
Bir deprem fayı gibi gönül kırık bir katman
***
Dağıldı acılarım sensizlik çıkmazında
Saçılmışı dört yana derviş gibi gezerim
Kendime sözüm geçmez gönlümse aymazında
Senden gelen cefayı acılarla ezerim.
***
Ölüme varmak için kanat açtım göklere
Melekler yol gösterdi ötesinde dağların
Sana kavuşmak için kalmadı dağ ve dere
Dört yanımı sarmıştı pusuda ki ağların.
***
Ruhi bitap düşmüştür sevdanı aramaktan
Uğrunda ölüm bile hoş geliyor bu cana
Hasretin canım aldı böylesi yaşamaktan
İntihar düşündürdün acılarınla bana.
01.05.2016/OLTU