Ey dertli gönlüm, garip bir dünyadayız
Ölümüze, acımıza gülüyorlar
Günler geçtikçe çoğalıyor derdimiz
Yıllardır, bizi ne çok ağlatıyorlar
Canım kalk, bu diyardan göçüp gidelim
Cahiller zorbalığa seviniyorlar
Bunlarda ne edep, nede vicdan kalmış
Zulmü, kini alkışkayıp oynuyorlar
Gönül kırıldı kolum kanadım, yüreğim
Bu diyardan gidelim, haya kalmamış
Bu öfke, bu nefret, bu aymazlık niye
Umut tükendi, güzellikler kalmamış
Ey gönül, azgınlar sardı her bir yanı
Yâr ağlıyor, dost ağlıyor, can ağlıyor
Gönül, edepsiz edepliyi yuhluyor
Saz ağlıyor, söz ağlıyor, dil ağlıyor
Olmuyor, can bu hal beni incitiyor
Yıllardır sol gösterip sağ vuruyorlar
Yaralı can bizde, dertli gönül bizde
Bize acı, bize dert çektiriyorlar
Mehmet Çobanoğlu
16.09.2020
İstanbul
Kayıt Tarihi : 16.9.2020 19:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!