Acılarımız Sahe Mutlulyuklarımız Gerçek ...

Bu gece seninle son savaşımı veriyorum
Çünkü tükenme noktasındayım
Her gece anılarınla fotoğraflarınla avunmaktan yoruldum
Şarkılar türküler şiirler de tükendi
Dinleyecek söz de kalmadı
Harfleri erittim sevda sözcükleri içerisinde
Her şeyi tükettim de
Ne yaptımsa bir sevdanı bitiremedim…

Ne zor yükmüş sevda
Her gün altında eziliyorum
Ama gönüllü taşıyorum
Bedenimin en değerli en güzel en gizli yerinde
Her gece hasretinden ölüyor
Her sabah bir umutla diriliyorum yeni güne
Zamanlı zamansız beynime işkence ediyorsun
Biliyorum, vuslatı da yok bu sevdanın
Kuralsız şartsız bilerek gönüllü kölesi oluyorum…

Çiçeklerle doldurdum evimi
Hepsine senin ismini verdim
Onlarla konuşuyor
Bazen kızıyor bazen methiyeler diziyorum
Hepsi de çok cömert rengârenk çiçekler açıyorlar
Bir sarı lale mahzun yılda bir kez açıyorum diye
Güller ağıtta hep kan kırmızısı yaprakları
Papatyalar gelmiyorsun diye isyanda
Orkide herkezleşti, manasını kaybetti
Gelmiyorsun ya çiçek bahçem kabristana dönüşüyor
Lavınalar yasta
Sevdamın mezarı gibi odamı süslüyorlar sessizce
Bense Frezya yetiştiriyorum bir umut olsun sevdama diye…

İşte böyle sevdim seni
Sessizce seyrettim her halini
Bir kez göz göze geldik ya
Bayram ettim sen yine bilmedin...

Bir gün de gelecek misin bilmiyorum
Ama seni beklemek o kadar zor ki
Her gün biraz daha eksiliyorum
Keşke acılarımız sahte
Mutluluklarımız bir o kadar gerçek olsaydı…

©
16 Ağustos 2024
02:36

Als Onze Pijnen Nep Waren, Onze Geluk Echte Zou Zijn

Deze nacht vecht ik mijn laatste strijd met jou
Omdat ik op het punt van uitputting sta
Ik ben moe van het troosten met je herinneringen en foto's elke nacht
De liedjes, volksliederen en gedichten zijn op
Er zijn geen woorden meer om te horen
Ik heb de letters gesmolten in woorden van liefde
Ik heb alles verbruikt
Maar hoe ik ook probeerde, ik kon je liefde niet beëindigen...

Wat een zware last is liefde
Elke dag word ik eronder verpletterd
Maar ik draag het vrijwillig
In het meest kostbare, mooiste, meest geheime deel van mijn lichaam
Elke nacht sterf ik van verlangen naar je
Elke ochtend herleef ik met hoop voor een nieuwe dag
Ongeacht tijd martel je mijn brein
Ik weet het, er is geen hereniging in deze liefde
Regelloos en voorwaardeloos word ik een vrijwillige slaaf...

Ik heb mijn huis gevuld met bloemen
Ik heb ze allemaal jouw naam gegeven
Ik praat met hen
Soms word ik boos, soms spreek ik lof uit
Ze zijn allemaal erg vrijgevig en bloeien kleurrijk
Een gele tulp is bedroefd omdat hij slechts één keer per jaar bloeit
Rozen zijn altijd in rouw met bloedrode bladeren
Madeliefjes zijn in opstand omdat je niet komt
De orchidee is alledaags geworden, heeft zijn betekenis verloren
Omdat je niet komt, verandert mijn bloementuin in een begraafplaats
De lavinalen zijn in rouw
Ze versieren mijn kamer stilletjes, als het graf van mijn liefde
En ik kweek Fresia's, hopend dat ze een hoop voor mijn liefde zullen zijn...

Dit is hoe ik van je hield
Ik keek stil naar al je verschijningen
We ontmoetten slechts één keer oog in oog
Ik vierde feest, maar jij wist het niet...

Ik weet niet of je ooit zult komen
Maar het wachten op jou is zo moeilijk
Elke dag verlies ik een beetje meer
Was ons verdriet maar nep
En onze geluk werkelijk geweest...

©
16 augustus 2024
02:36