Acılarımı Zamana Devrettim

Bir ses olsun isterdim hatıramda
senin sesin...
Günlerdir bir odaya kitledim bedenimi
hiçbir sokağa düşmüyor gölgem
Günün ve gecenin kapısını kapattım
Alanlara çıkmaktan korkuyorum
bütün anılarımı hapsettim
bir pencerenin pervazına
Kendimi senin sesine...
Dünyanın bütün sesleri
silinsin isterdim
hatıramdan ve hafızamdan
seninki hariç....
O sese sarınır uyurdum kış geceleri
Yaz serinliğim olurdu o ses
denizlerimin imbatı
dağlarımın meltemi
Bütün bir gün beklemiştim o su kıyısında
su kıyısı dediğim bütün bir dünya
yaşanmış nice hayatlar ve hatıralar.......
Bir başıma, bir ses bekliyordum
bir çalı dibine sığınmıştı bedenim
kalbim sana sığınmıştı
Doğa susmuştu
dağları, vadileri ve ovaları ile
gökyüzü susmuştu
Su susmuştu
Böcekler ve kuşlar ve ağaçlar
ve ağaçların kurumuş dalları da...
Ben sana hapsedilmiştim
Ah! Bir ses olsaydı
ben, bir ses olsaydım
ses olup suda, dağda, ovada
bir de gökyüzünde dursaydım
Sen, kalbimde dursaydın....
Ne kadar bekledim, kim bilir?
Su ve toprak ve hava
bir de zaman
gökyüzüne ağlıyordu sanki
İşte o an, kalbimi kalbine nakışlayan
sesin geldi, sen geldin
sessizliğin kabuğu çatladı
ve ben de bir ses olarak
aksimi buldum suda ve toprakta
dağda ve ovada ve göklerin yüzünde......
Ses oldum, aksimi buldum sende.....