Acılarımı sardığım hüzünlerim var benim

mavi bir günde başladım hayal kurmaya ben
çok da sevdim aslında bu hayali
uzaktan tertemiz ve bembeyaz bir hayaldi bu
zamanı da sevdim zamanın geçmemesinide
bazen güneş doğdu bu hayalin orta yerine bazen en güzel anına
alaca karanlıklar çöktü fütursuzca
günlerce bekledim aylarca yılları kovaladı sevdam
hayali görmeye başladığım gün mavi dünya bembeyaz oldu gönlümde
işte dedim burada işte işte benim her zaman benim kalacak işte....
oysa hiç benim olmayan bir hayali kurmuşum ben
insan kendine ait olmayan hayali bile kuramaz ya ben kurdum ve anladım
dokunmaya kıyamadığım sahra çölü gibi çerçekmi bilemedim
kıyamadım bakmaya
her küstüğünde hayata
yedek parçası oldum tutunulacak
asıl parça düzeldiğinde tekrar atıldım geriye
eskiyen taklit parçalar gibi....
artık korkuyorum atılmaktan
her defasında kırılmaktan satılmaktan.....
ben bir hayal kurdum
ve bu hayal
hayal olmaktan çıktığında çok canım yandı
kırıldım suçlandım sevgiye dair
sevmek bildiğim tek şey sevmek benim
artık kelimelerim yok
sessizliğim var
içime akıttığım acılarım
acılarımı sardığım hüzünlerim var benim