Mor düşünceli ruhum, dağın taşına yaslandı,
Isıtan baharda serin kalan sert bakışa daldı,
Hatırıma geldi, gönülde kalan iki soğuk göz
Çürük duygularla bedenimi saran kara söz,
Dokunan ellerim acısını, taşın üstüne saldı,
Ortak renkleriydi soğuk kalan duruşları,
Hayaldeki ismin yolu düşerse bu taşa
Belki de izimi görür, dinlenir oracıkta
Okur nefretimi, o taşın iğneli omzunda.
(Aksaray / 17 Nisan 2006)
Çiğdem ÇakırKayıt Tarihi : 9.5.2007 17:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimi kaleme kimide taş ne desek boşuna bu hayat boşa
''Haykırsam da, duyan olmaz zârımı.
Olmaz bilen, ziyanımı kârımı.
Ağrıdıkça, nere korum serimi?
Senden ayrı, medet neye yarar ki
Uyandır da seher vakti dileyim.
Çağır artık, bende sana geleyim.
Vuslat ise, yar uğrunda öleyim,
Senden ayrı, nöbet neye yarar ki''
TÜM YORUMLAR (24)