Ne zaman yüzümü yalnızlığa çevirsem;
O bilindik acılar,
Derinleşiyor içimde.
Ne zaman bize açsam kapılarımı;
Bir hız treninde yüreğimi korkutuyorum.
Geçip gidiyor ömrüm;
Ateş kocaman bir eve düşüyor.
Ne zaman acıyla eriyecek olsa şu gözlerim;
Biliyorum,
Konuşacak hiçbir şey bulamıyorum.
Yine de ellerinde tut beni,
SENİ SEVİYORUM…
Kayıt Tarihi : 16.2.2009 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!