Acılarım Gözlerinin Durgun Sularında

Acılarım gözlerinin durgun sularında
Eskisi gibi arınmıyor yakıcılığından
Tatlanmıyor sohbetlerimiz
Duygularının kulaklarıma dokunuşuyla

Anlıyorum elveda diyor içindeki masum çocuk
Bende veda ediyorum koparak gönlünün kollarından
Kopardın gönül bahçemizden gülümü
Artık gidiyorsun kopararak kendini benden
Kederliyim,kederim müebbet hapse mahkum
Anca ben ölünce kucaklayacak ölümü

Artık nereye çıkar yollarım
Nerelere giderim sensiz bilmiyorum

Kalkanı düştü gönlümün
Bakışlarını çekip alınca habersiz
Şimdi gürz gibi iner başına
Akşam karanlığında şarkısını söyleyen rüzğar

Biliyorum senin de işin kolay değil
Her adım atışında zonklayacak acım
Sende sarsılacaksın her söylendiğinde adım

Sevda kutsallaşırmış böyle kopuşlardan sonra
Sen Kaf Dağı kadar uzak olsanda
Sonsuza uzayacak sevdamız
Saklayacağım nazlı bebeğimi her dem koynumda.