Acılarım gitgide azalmakta,
Sancılarım bitiyor
Diriliyorum
Hançer girdikçe kalbime
Yeniden doğuyorum
Üzerimde yeni tohumlar var
Her dönüşümde,
Her küsüşümde,
Her gidişimde,
Dallanıp mutasyon geçirmekte olan bir ruh
Ve onu anlamayan polenler
Sürekli etrafa saçilmakta,
Rüzgarlara kapılarak kayboluyor.
Etrafa serpiliyorlar.
Ve kopan dal parçası gibi,
Çiçeklerden kopmaktalar
Kökleriyle tutunmuş bir kavak gibi
Sımsıkı toprağa tutunmakta
Gerçek ruhlarını göstererek ,
Acıları sevince dönüştürerek,
Doğaya gidiyorlar
Yeniden yeşermek üzere
Acılar sevince dönüşüyor.
Doğa kendini içinde gösteriyor.
Ağırlaşan sancılar,
Yine fidan oldular.
Büüyüyorlar..
Olgun, dik , kararlı şekilde
Uğur Türkeköle
Uğur TürkeköleKayıt Tarihi : 25.3.2023 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Türkeköle](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/25/acilarim-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!