Acılarım...! Şiiri - Aşkın Özyurt

acılarımdan öptün sen beni
sancılı bir gecenin kıyısında
tenha bir yol kenarında
sessiz ve usulca

yaralarımı sardın sen benim
kanımı dindirdin oluk oluk
ben hala o bildiğin takoz
sen her defasında nefesli narkoz

öptün okşadın saçlarımı
gözlerinle yıldızları serdin önüme
göz yaşıma şahit oldun
korkmadan indin dehlizlerime

Seni anlatmaya yetmez kelimelerim
kendimi kendime eklesem yetersiz im
sabırsız bir sabah guvercini yüreğim
sensin benim en derin ve anlamlı kederim

sussam olmuyor yazsam yetmiyor
içimde tarifsiz cümleler büyüyor
ne gündüz bitiyor ne gece yetiyor
karanlık bile başka gülümsüyor

kurumuş bir ağaç iken vaktiyle
yem yeşil oluverdim sayende
seni yazıp çiziyorum iyi dinle
harflerim bayram ediyor seninle

dağların ardından geldin ap'ansız
okyanuslar geçtin sessiz sedasız
bir sevda türküsü tutturdum zamansız
teslim oluyorum sana dertsiz devasız

senden korkmuyorum derken
yalan söyledim
yokuğundan korkuyor
olmayışından ödüm koparıyor