Bir yokuşun kıvrımlarında kayboluyorum
Bu ilk defa yaşanan bir an değil desene kalbim
Asıl gelişi var dayanılmaz acılar gün batarken
Ağla hadi durma boşalt üstüme gözyaşlarını
Sende benim gibisin acılarla yüklü.
Çatlasın kararsın bir anda ortalık sele batsın
İsterse dağlar oynasın yerinden
Sen ve ben acıları paylaşalım!
Sustukça üstümde bütün acılar yer etmiş
Bir yarasa ininden farksız bu kalbim ah…
Yolunu kaybetmiş kederler içimde kımıltıda
Kan içiyor kanımdan kan gidiyor acılara
Bende senin gibiyim acılarla yüklü.
Çatlasın kararsın bir anda ortalık sele batsın
İsterse dağlar oynasın yerinden
Sen ve ben acıları paylaşalım!
Dur! Ne olur artık dur isyanım olma son deminde
Karanlık bırak çöksün ömrüm kalsın ellerine
Bu yokuş bitmez bu son adımların izi kalsın
Gidiyorum ışığa sırtımı verdim
Elveda gökyüzü hoşça kal bulutlarım.
Kayıt Tarihi : 16.8.2013 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!