Acilari Görmezden Gelerek Yasiyoruz...

Acilari görmezden gelerek yasiyoruz coguzaman.
Acilari görmezden gelerek yasiyoruz coguzaman,
Ardimizi.dönüp.yok saymaya calisiyoruz
sahtelikleri samimiyetimizle yok edebilecegimizi
yüregimizle yüreksizlere sevgi dagitabilecegimizi....
kurtlarla kuzularin dost olabilecegi masallariyla avutuyoruz gönlümüzü...
cocuk safligiyla bakinca dünyaya...
cocuk safliginda.bir dünya bekliyoruz
bitecegi belli sahte asklara gözü kapali atiyoruz kendimizi
bitmeyecek sevdalaraysa korkuyoruz.baslamaya
nefes almak bile zor geliyor bazen,
nefes alirken icime dolabileceklerden korkuyorum...
ve kalakaliyorum öyle hissiz,donuk,buz gibi!
mutluluklardan korkuyorum,önüme sunulan.
arkasindan gelecek mutzsulugu düslüyorum...
rüyalarda mutluyum sadece.rüyalar benim! .
Özgürce haykiriyorum orda....
özlem duydugum ne varsa rüyalarimda benim.
gecmisim gelecegim ihlamur kokulu sokaklarim..
ayagimi serinleten.kücük köy deresi,
bitmesin diye satirlarini dakikalarca,
tekrar tekrar okudugum romanim....
saclarimi oksayan ilik dag kokulu rüzgar
ellerimi uzatiyorum suya
parmaklarimin arasinda hissediyorum suyun serinligini
öyle garipki! Parmaklarmin arasindan öylece akip gidivermesi..
tutamiyacaginizi bilsenizde,verdigi hazdan vazgecememek
öylece hissetmek oksayarak gecmesini
ferahligini hissetmek yüreginizin en derin kuytusunda
durduramazsiniz,tutamazsiniz,anlatamazsiniz
anlamaz kimse zaten yasamak lazim o berrakligi
akarken alip götürür sizi gittigi yerlere
siz onu tutamazsiniz ama,o ellerinizi.izini tasir
akip gittigi her diyara
degdigi her tasa dokunursunuz sizde
ve gün dogar. Ince ince biter rüyalar
yeniden basarsiniz,hergünle bir defa daha ölmeye,
kahkahalarinizla cinlayan rüyalardan,
tebessüme korktugunuz gerceklere dönüverirsiniz
uzaklasmak kacmak.istersiniz
kalakalirsiniz öylece!
Gidebileceginiz heryer aynidir cünkü!

Zeynep Ünal