Acılara Yemilmeyen Kadın

Mutlu olacağım günleri bekliyorum, görestiğim topraklarda
Cancağzım, özgürlük için
Dilimden
Devrim marşları dökülüyor
Zulme karşı koyduğum
Ruhla
İçim yanıyor için için
Yapayalnızım
Şimdi
Kendi içimde
Işığım çöktan söndü
Karanlıkta
Boğuluyorum
Birde şu var
Beni yiyip bitiren
Öpüp koklayamadığım
Kalbime
İlmek ilmek kenetlenen
Sıla özlemime
Ne sözüm geçiyor
Nede gücüm yetiyor
İpini koparmış
Kanayan
Yaram gibi
Bu özlem
İçimi derinden acıtıyor
Sömürü düzene karşı direnlerin
Dilinden anlayan
Yüreğim
Zaman habire yıkıyor beni
Of
Bendenki dertler
Ciğerimdeki yaram
Dağlar kadar büyük
Şimdi
Gözbebeklerimde
Umudumun böynü bükük
Acılara katık ettiğim, çocukluğumda kalan
Duyguyla koşuyorum, akıp giden umutlarımın peşinden

En esrarengiz hâliyle, başımda bir karabulut dolaşıyor
Toprağı hüzünlendiren ağıtlarla, acılarla
Ban çalım atma
Ey zalim felek
Umuda kelepçe vurulmaz
Gönül gitmek istiyor
Sılaya
Ufukta kaybolan yollara
Ulaşamıyorum
Gurbete çıkmak
Ölümdür
Ölüm
İpini koparan yalnızlık
Üzerime yürüyor
Her gün biraz daha
Azaldığımı hissediyorum
Beni ayakta tutan
Özgürlüğe olan özlemimdir
Ey şu sol yanımın düşmanı
İmranli benim için bir
Sevdadir
Onun için
Çocukluğumdan kalan
Hayallerimi yıkma
Pir Sultan Abdal'ın diyarı
Yıldızeli-Banazköyü'de
Ulaş'ta
Zara'da
Sivas'a ait her şey aklımda
Yakılan Madımak'ta
Akarsu'yum
Hasret'im
Çimen'im
Koçgiri'de
Kürtlerin hakkını arayan Alişêr'im
Şarkışla Sivrialan Köyü'nden
Ozanların ustası
Aşık Veysel
Gönlümün gözdesi
Gemerek'te çevrilen
Deniz Gezmiş'in yolu
Yolumdur
Daha
Söylenecek sözlerim bitmedi
Fitne fücur düzeninde
Özgürlüğe aşık
Zindan duvarlarına şiirler yazan
Şair
Al kalemini eline
Destanlara
Ağıtlara
Sığmayan hallerimi
Sevdamı
Dizelere
Satır, satır yaz
Deki" özgürlüğün kadınıdır
Bu kadın
Acılara yenilmez
Çünkü
Devrime sevdalıdır" öyle yaz
Şair
Bak, şimdi kalbimin altı çok acıyor
Yanaklarımdan sızan gözyaşlarıma acılarım karıştı

Her yeni gün, hiç usanmadan şahlanan yaşam avgamıza
Nice ölümsüz yiğitler katıldı
Ben
Özgürlüğün
Kutsal bayrağını
Omuzlarında taşıyanların
Bacısıyım
Şu mahşerde
Bir yukarı çıkan, bir aşağı inen
Yoluma devam edeceğim
Hemde
Asi sevdam
Asi kavgamla
Artık
Kaldıramaz oldum, şu kahpe düzeni
Umut
Eşitlik
Ve yaşam
Çay bardağında bırakılan
Dudak payı kadar bile
Uzak olmasın
Bana
Karanlığı çözülen
Geceden
Gün doğarken, dağların ardından Sabaha düşen her şafak
Bezenerek, yüğimde filizleniyor. Ölmeyeceğim ölüme inat

Mehmet Çobanoğlu
16.07.2022
İstanbul