Acılara Yanarım Şiiri - Ayten Özgün

Gün göremedim sensiz mutluluğu boşadım
Eremedim vuslata çok acılar yaşadım
Sensizlik kader bana bu zulüm yeter bana
Geleceksen gel artık hasretin keder bana

Kirpiklerden süzülen göz yaşlarım durmuyor
Yüreğimde ki sevgi yasak nedir bilmiyor
Umudumu yitirdim bin parça oldu içim
Şu yaralı gönlüme çare olsan olmaz mı

Sensizliğin kahrından kadehler arkadaşım
Her derde ortak oldum her gönüle sırdaşım
Anladım ki sen yoksan dinmeyecek gözyaşım
Ya sev ya azat eyle dinsin gözlerde yaşım

Hasretin hançer gibi bağrıma saplanıyor
Hatıraları dersen onlar beni yoruyor
Senli çok hayallerim düşlerim vardı benim
Anlaşılıyor artık bu sevda yürümüyor

Acılarla yoğruldum huzurdan uzak kaldım
Bir gece yatağımda hiç huzurlu yatmadım
Oysa hep vefalıydım ben seni hiç satmadım
Sen yoksan kabuk tutmaz kanar hep yaralarım