İçimizi yaktı Paris’te bir hüzün sabahı.
An geldi! Seni de uğurladık.
Annelerimizin süpürürken,
Saçlarından yıldızları…
Öfken içene oldu hep, kızıl kanımızı.
Sömüreneydi emeğimizi, sevdalarımızı.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
