Neden bu yaşam böyle
Soğuk kuru buruk
Neden gecem gündüzüm bir
Işıklar kopuk kopuk
İçimdeki bu hiçlik
Uzarda gider uzarda gider
Yaşamak istiyorum bir sevmelik
Bu kadarı bana yeter
Mutsuzluğun karanlık yollarında kör
Zaman gerçeğine tutsak olmuşum
Yenik düştüm acılarıma durdu asansör
.........dört duvar arasında....
Kendime yasak olmuşum
Umutlarımı yiyorum
Işıksız neşesiz tedirgin
Ve ben yalnızlığımda tek
Acılar sonsuz acılar geniş acılar zengin
Zaman gerçeğine tutsak olmuşum
Kendime kendim yasak olmuşum
Ankara 11.01.1976
Mehmet Bozkurt EsenyelKayıt Tarihi : 26.9.2006 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)