Sen, acılara emanetimsin.
Vurgun yemiş yüreğimi de alıp yanıma
Seni kalleş sevdana bırakıyorum.
Artık senin bakışların uzaklara dalsın.
Ve şimdi senin için yansın.
Ben gidiyorum;
Seni acılara emanet ediyorum.
Acıları bana tapulu bu sevdanın
Pay alamadığım mutlulukları,
Güzel yanları da benim olacak artık.
Çünkü hayatımda sen olmayacaksın.
Sen acılara emanetimsin.
İyi baskınlara sana;
Mutlu günlerinde ziyaretini unutmasınlar,
İyi gün dostun olsunlar.
Ben sensizliği sırtladım şimdi.
Cinnete beş kala,
Yalnızlığı bıraktım koynuna.
Bakma sana acımı da tattırmak vardı ya
‘Zalimle zalim olunmaz’ dedim.
Şimdi sen acılara emanetimsin.
Kırıkkale/Ağustos 2001
Mehmed AksuKayıt Tarihi : 26.9.2009 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Aksu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/26/acilara-emanetimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!