Acılara Ağladı İnsanlar Şiiri - Hamit Tunç

ACILARA AĞLADI İNSANLAR
hep acılara ağladı insanlar
hep duyulan yokluklara
bir yanda insan
bir yanda acılar büyüdü dünyada

oysa efkar edilen şey
bir aşktı
sıcacık duyulan yakınlıklar
günahlar işlenmesin diye
doğrular bulunsun diye
ve hallerden doğacak çelişkilere
karşı duruldu da
gene de acılara ağladı insanlar.

ve tanrı uyarıcılar gönderdi insana
sonra toplumlara
ben,bundandır başladım şiire
hep güzeli,
hep,aşkı yorumlamak için
muratsız muştuların hıncıyla
gözyaşlarına seslendim acımasız
kârına düştüğüm,memleket sınırlarını aşan
güneşin her ulaştığı yerdi
yetmedi mi?
kandan anlattım
düşmansız savaşlar açtım
hep nefsimle ters
cennetler aradımda
yürekten gelen rüzgara karşı duramadım
insanlar,
genede ağladı acılara
hep duyduğu yokluklara,

aaah aaah ölüm var ya sonunda
halimiz ve ömrümüz
kifayetsiz dünyanın
kısacık zamanlarına sığmadı
“ağlayarak” başladığım şiirlere
çok tatlı da olsa
duygu bu,
genede ağladı insanlar
acılar bularak yokluklarda.