ACILAR YOKUŞU
Suya dalar gibi daldım ben derin uykuya
Yalancı bir dünya.. ve hayata uyandım
Sonbaharda gördüğüm kızıl saçlı o hülya
Gelincik yanaklı bir taze bahardır sandım
Oysa, kalbi kırıklar koyağında eskidim
Kısaldım yürüdükçe acılar yokuşunu
Fırtına tarlasında kuru yaprak kesildim
Hasret kaldım suların umutla akışına
***
Masmavi saçlarını fırtınalar dağıtsın
Uyansın hep koynunda uyuklayan tekneler
Ey deniz! Sen talihsiz yaşamlara ağıtsın
Ağla dalgalarınla; ağlasın Yalnız Fener
Umutsuz duygularla seyrederken denizi
Bir hayat dalga dalga savruldu hiçe gitti
Ancak şu anda varsın, ati meçhul, yok mazi
“Evvel zaman içinde” bir masal; ömür bitti
Kaman - 05.12.2006
Kayıt Tarihi : 25.5.2020 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Özkan;
Aradığım bir ses vardı, galiba o sesi sizin şiiriniz de buldum. Bazen hece basit yazılır, kurallara uyulunca okuması hoşumuza gider. Bazı şiirler hecedir ama okununca içerik, ses ve ruh o kadar insanı cezbeder ki kaideler unutulur. İşte ses dediğim bu idi.
Beğenerek okudum.
Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)