acılar vurur bizi ansızın
sebepsiz tükenişler akşamında
yorgundur dağlarımız üstelik karlı
düşer omuzlarımız dizlerimiz çöker
çorak kurak kavruk ovalara
batılar vahşileşir miskinleşir iyice doğular
ortası yoktur yönlerin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta