“Kızıllığı ile güneşi dahi kıskandıran kan kırmızı süveterinle, bize yemek yemeye gelişini anımsar mısın? ”
O günün akşamı, çekildiğinde herkes odasına,
Dört mısra damlamıştı, hasretinden defterime.
Kulun, kölen olacağımı, sana tapacağımı,
Nasıl da sevdiğimi anlatan vakti ile,
Yüzümüzü fri-töz de kizartiyor bu siir...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta