Acılar Kahvesi Şiiri - Koray Yasin Nacar

'burası acılar kahvesi' demiş kahveci ağa..
'elbet bu feleğin şansı bizim de yamacımıza uğrar' niyetine açarken kepengini..
ve günün ilk acı kahvesini de kendine pişirip, katarken çayına sevgisini..

'heybesinde yılları barındıran sevdalar sağ kalır' dermiş bir de..
gençliğini yanına alıp da alelade bir öğle vaktinde..

dertleri aklında büyük bir helecana yenik düşmüş alaylı muhabbetinde,
ve sonra dönerken bir hal almış aklına birden..

'sabrın selametini bulmak bize kısmet değilse de
gönlün hoş tut demişler ya, eyvallah deyip geçeriz' demiş kendince...

akşamı zor etmiş o gün çay kaşıklarının melodisinde,
ve gece sessiz kalan kahvesinde..

bir köşesinde sarhoşluğundan emanet şişesi, yarı dolu yarı boşken,
kapıp da sonunu getirmiş en serseri içişlerinden..

tam da heybesine derdi yüklemişken ağa,
dönüp son kez bakmış çırağına..

dostlar..!

'burası acılar kahvesi' demiş kahveci ağa..
'elbet bu feleğin şansı bizim de yamacımıza uğrar' niyetine kırarken kadehini..
ve günün son meyini kaçaktan yudumlayıp, çekip vurmuş masum bedenini....