Acılar Kabulümdür Şiiri - Haşem Baygümüş

Mahfuz acılarım medetsiz büyüyor
Sabrımın veryansın eden heybesinde
Eskimiş, kırılmış
Cefakar ve derbeder hu'lar ertesidir
Dervişler ne mesafeler katetti
Ne ağladı ama çöller
Ne çok günah yazdı melekler
Saadet gülleri soldu bir bir
Kahırla yuvaya çekildi bülbüller
Kerameti nerdedir dersin
Bu öksüz sancıların
Ağlamış aynalar girdabında
Kapandı kapılar, kırıldı sırçalar
Mahur sabahlar sedasında
Hesabı sorulmadı esareti kalbimin
Şimdi karanlığın fedaisidir yıldızlar ve ay
Sorgusu yapılmaz işleri sahibimin.
Acılar kabulümdür
Ne ışıklar vuku buldu
Ne berzahlar meşalelendi
Ne sehpalar kırıldı
ölüm buyruklarını hiçe sayarak
Ve şehrengizler şüheda,
Ben yandım
Küllerim dirildi savrularak.
Ama gün mahşerin arefesidir sanki
Kaderimiz Adem'in kederi
Davamız cennet davasıdır,
heyhat,
Vebalimiz yasakli elmanin mayasıdır
Süresiz, muamma, ebedi
Kovulan nefsimdir şeytanın nefesinden
Kirli, aşikar gölgesinden...