Varlığında yüz veren insanlar,
Yokluğunda sırt çevirirler...
Gün çiçeği hesabı,
Güneş doğduğu an yüzlerini gösterip,
Güneşin batmasına yakın,
Göklere küserler..
Melekler ile dans eder,
Sonsuzluk iniltisinde ki geceler..
Gün doğar,
Açar dikenli çiçek,
Su ister koklatmak için,
Herşeyin karşılıklı olduğu,
Bencil dünya da...
Acılardır bizleri mevki sahibi kılan,
Göğün altı kat üzerine çıkartan,
Dünyayı uzaktan seyrettiren...
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!