Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'gönlümüz pek nazenin hüzündür otağımız'..... harikaaaaa..... tebrikler
nasil da guzel anlattin (bizleri)....meçhule doğru yürümeli //
meçhul bir akıbettir //
bekleyen bizleri…. //.....ruhuna saglik sevgili dostum....
Usta seni de okumamı tavsiye etti bir kaç şiir yazanı daha(usta şair kelimesini zor kullanır) bir karamsarlıkla karşılaştım,şaşırdım.
Bu bir aşk ve özlem şiiri değildi ki içinde 'vuslat' olsun Sayın Çaprazgölge. Ben, şiir yazanların veya şairlerin sonsuz ve acılı yolculuğunu anlatmaya çalışmıştım. 'Bizler' diye söz ettiğim kişiler onlardı aslında. Demek ki becerememiş ve 'kuru ayaz' olduğumu söylerken de pek yanılmamışım!...
Saygılarımla....
Naime Erlaçin
Nazenin gönüllerin,hüzün otağlarında konaklayanların,isyanlarında ağlayanların ve en önemlisi sevdalarına bekçilik edenlerin tuttukları dönüşü olmayan bir yol,her zamanda meçhul bir son'a yürüyüşmüdür acaba ? Hiçmi 'vuslat' duraklarında molalar olmaz,hiçmi üzerinde 'Acılar Diyarı' yazmayan bir son duraka olmaz ?Yol böyle bir yol olsa acaba yine başka dizelerle anlatılmazmı? Ne dersiniz Sn.Erlaçin.? :)
''gönlümüz pek nazenin, hüzündür otağımız
kah susar kah bağırır kah isyanda ağlarız ''''
Şiiri sevdim,en çok da şurasını...
Teşekkürler
Dostlukla..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta