Acılar Denizi Şiiri - Burak Keskin

Gözyaşlarım düşüyor toprağa
Düşüyor da toprağı kurutuyor,
İnsan bu be gülüm,
Acı çekerek unutuyor...

Biliyorsun başka bir rengi var
Başka bir tadı
Başka başkalaşmışlıklar
Aynı tenin mavilerinde
Geçmişe hiç mi hesap vermedin
Hülyaların derinliklerinde
Be gülüm
Sen ki sevdaya en aşina hüzün
Gözlerinde bir Akdeniz akşamı
Ellerinde feslegen
Yahut bir dal kekik kokusu gögsünde
İnsan aşk ile yaşar
Acı ile büyür
Unutulur dört mevsim
Yedi kıta
Unutulur
O eski şarkılar gibi
Nakaratı kalır bize
Mırıldanız dudakların
Hatırladıkça gülersin
Yenilip,yıkılıp da gülüm
Yine kendine dönersin

Şimdi hangi şiire saklasam seni
Saklasam da bir kafiyeye ödünç bıraksam
Ne bir ses kalır
Ne bir nefes
Destbedest
Büyür çocukluğum
Gençliğimi öldürerek
Ve unutur insan
Kendini yaşamak saydığı bir hayatın içinde...

Burak KESKİN - Temmuz 2014