Acılar çekmekten yorulmuşum ben...1

(Elli yıllık bir sevdanın öyküsü)

Bir mecnunum elden ele savrulmuş
Sevda ateşiyle yanmış kavrulmuş
Dört bir yanı hüzünlerle çevrilmiş
…Hasreti çekmekten yorulmuşum ben.

Bana hiç denmedi sevda zor diye
Düşmanını tınma hasret kor diye
Başın dara düştüğünde sor diye
…Demeyen dostlara darılmışım ben.

Sandım ki sevgiyle huzur yarışır
Kırk sene düşmanlık olsa barışır
Birde ne göreyim herkes karışır
…Hayretlere düştüm yanılmışım ben.

Varsa bir kusurun söylemi olur
Selam verip almak böyle mi olur
Saygısızlık yapmak öyle mi olur
…Yöremde koç yiğit anılmışım ben.

Hep alttan aldıkça bitmedi niza
Yüzüm kara çıktı günahsız kıza
Sonu güzel bitmez olmazsa rıza
…Dürüstlük dalına sarılmışım ben.

Şeytana uysaydım her şey bir anlık
Allah’ından bulsun ölmüş insanlık
Ceyhan ömür boyu yolun karanlık
…Bahtsız kaderime kırılmışım ben.

Çukurova/2012