Ben şimdi bu resim karesinde bir zerreyim.
Bin kere ölsem, bu minik bedene sığmam.
Acılar büyüdü
Tabular küçüldü.
Zalimler sürüydü.
Dünya benim olsa, bu güzelliği satın alamam.
Soldu tüm gülerler
Yandı dünya kule döndü.
Ağzı süt kokan yavrularımıza kıyıyorlar.
Duymuyoruz
Koruz
Sağırız
Dilsiziz
Dökün benzini, verin ateşe bizi
Bir damla su dökenin Cehenneme donsun yüreği.
Hadi heykelin rızası vardı!
Bebeklerin olmayan diline kim tercüman olacak şimdi?
Hangi adaletin terazisinden ölçeceksiniz
Katran karası vicdansızlığınızı...
Kayıt Tarihi : 12.9.2018 18:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!