Acılar Bana Hamal Şiiri - Rukıye Acar Genç

Ben acıyı çekmedim
Acılar bana hamal
Bu derdi çeken değil
Çekmeyen gönül ağlar

Ateş bile derler ki
Cürmü kadar yer yakar
Acının cürmü ne ki
Yüreğim sonsuz kadar

Kırılırken kollarım
Ağlamadım acıya
Acı bile ağladı
Benim yalnızlığıma

Tertemiz bir dünya bile kurulsa
Ben acını tozlu yollarındayım
Güneş bile dahada güzel doğsa
Ben acını kara kollarındayım

Acı dan ayrılmayı düşünmedim hiç
Bütün yollarımı bağlamışlar acıya
Ya Irak'ta,ya Kudüs 'te,bir yerde
Ben doğmadan vermişler beni acıya