Beyaza boyuyorum uzayan tırnaklarımı merasimle
yerlere değen saçlarımı dualarla yıkıyorum
sonra yürüyorum içine bir tansığın...
Acılar alıyorum sokak sokak dolasıp
bir güzel kızın yıkılan hayal sehirlerinin
harabe duvarlarını topluyorum içimde
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta