Buzlu ve karanlık geceler kadar soğuk
Acılar
Okyanuslar kadar derin feza boşluğu kadar sessiz boğuk
Acılar
Cehennem ateşi kadar sıcak
Tren çığlığı kadar tiz
Dolu dolu kucak kucak acılar
Acılar
Yaz mevsiminde kopan tufan
Rüzgarla sağa sola uçan
Kurtuluşa yarin sinesine kaçan
Sürüm sürüm inlerken yerlerde
Sığınacak o siper nerede
Acılar
Köşkler saraylar içinde
Fildişi kuleler kurar acılar
Esen bir meltem rüzgarında
Ahh Banu ahh diye çıkar acılar
Acılar
Okunmaz dinlenmez görülmez
Yaşanır ancak bilinmez
Ağlamakla sönmez silinmez
Çekilmez olur zulme azaba döner
Yaşar bedende ölünce söner
Acılar
Bir iken bin olur
Toplanır dosya dosya olur
Ulaşır yare posta olur
Acılar
Merhemle çare olmaz
Ve onsuz derman bulmaz
Vadesiz,süre dolmaz
Doludizgin acılar.
Acılar
Ananın bebesinden ayrılmasında özlü
Evladın babasına isyanındadır gizli
Acılar
Kerbelada şehit düşen yoldaşın
Yaşadığı süreçtir Çeçenyada kardaşın
Acılar
Bir lokma ekmek
Bir yudum sudur
Acılar evreninde en acısı da budur
Acılar
Peşinde avcıların
Kırık kanatlı kuşun
Pençesinde ayının
Ceylandan olan aşın
Hayata bakışıdır
Acılar
Anadan babadan öksüz
Gurbet de kimsesiz ve yarsız
Sokaklar mekanında
Dertliler divanında
Bir gönül ummanın da
Dile gelen acılar.
Acılar ah acılar
Terk edin gidin beni
Çıkın dünyamdan
Çıkın dışarı
Kapatmayın ona giden yolları
Acılar
Ciğerimi dağlar acılar
Türkülerimde ağıt olan acılar
Ağladığıma ağlar acılar
Acılar
Keneler gibi emer kanımı
Bitirir tüketir çökertir
Ama almaz canımı
Acılar
Çepeçevre etrafımı kuşatır
Direnir beden direnir direnir
Umudumu yaşatır
Acılar ah acılar
Yare tatlı gelen acılar
Mermi yarasından beter
Yürek delen acılar
Acılar
Sanki eti kemikten sıyırdı
Yüreği bedenden ayırdı
Acılar
Timsahın çeneleri
Ezdi çiğnedi ve sindirdi
Lokma lokma parça parça
Midesine indirdi
Acılar ah acılar
Terk edin gidin beni
Çıkın dünyamdan
Çıkın dışarı
Kapatmayın ona giden yolları
Acılar
Akan gözyaşım
Acılar
Suyum ve aşım
Acılar
Çökmüş tükenmiş yıkılmış
Yerinden kalkmaz başım
Acılar
Üşüşürler üzerime
Sanki üç başlı canavar
Aç kurtlar gibi saldırırlar
Kokusuna gelirler
Yüreğimde yara var
Acılar
Ayağımda prangayla
Tutsak eden acılar
Onursuz şahsiyetsiz yaşama
Neden olan acılar
Acılar
Cenk meydanı
Bitmez tükenmez toplanır
Acılar
Mızrak gibi
Yüreğime saplanır
Acılar
Sigaramın dumanından
Çare diye çektiğim
Damarımdaki kana
Zehir dolan acılar
Acılar
Umudun fiyaskoya döndüğü
Gönül ün yanılıp kandığı
Hem buz kesip hem yandığı
Gülüşü sevgi sandığı
Çeşit çeşit acılar
acılar
Yarin terk edip gittiği yerde
Acılar
Yarin terk edip gittiği günde
Acılar
Bana yar bana yoldaş olan acılar.
Benim acılarım.
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta