Yavaş,yavaş çıkıyorsun galiba aklımdan
Yol alıyorum sensizlik sokağında sessizce
Yürürken ayaklarıma batıyor çakıl taşları
Bir acı sarıp sarmalıyor bütün vücudumu
Bu acı senin bana yaşattığın acıların yanında bir hiç kalıyor
Ruznamesini yazmaya kalksam kağıt yetmeyecek kadar çok
İçe dönük ilkbaharlar kadar yalnız
Jurnallenmiş aşklar kadar gerçek acılar...
Bir Garip ŞiirbazKayıt Tarihi : 28.10.2011 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!