Acılar Şiiri - Ahmet Ağır

Kıyıya vuran batık bir sandalım şimdi
Dalından kopmuş kuru bir yaprak
Mutluluk nedir bilmem unuttum gülmeyi
Acıları, uykusuz sabahları bana sorun

Hayatta hiç gülmedi yüzüm
Kahırlar, kederler ve hüzünler
Beni bin yerimden hançerlediler
Her gün birbirinden beter

Çekilecek dert kalmadı başkalarına
İsyanım var kaderime, kötü talihime
Bitsin artık kara günler, geceler
Beni diri diri mezara gömdüler

Dayan ahmedim, dayan
Şunun şurasında ölüme ramak kaldı...