Acılar 1 Şiiri - İsmail Kırgıl

keskin bir acı hissetti sağ yanında
süzülerek yere düştü mavi göklerden
toprağa mı düştü çimene mi anlayamadı..
kırılmıştı sanki kanadı
kanıyordu sızlıyordu bir yandan
gök yüzüne baktı yaşlı gözlerle
etrafına bakındı durdu
kimsecikler yoktu

sonra üç beş çocuk koşarak geldi
hepsi de duvarın arkasına gizlenmişti
kısa şortlu sümüklü olan
koluyla burnunu sildi önce
sonra yerde kıvranan serçeyi aldığı gibi
koparıverdi kafasını bir hamlede
güldüler çığlık attılar sevinçten
pasaklı pis gülüşlü çocuklar..

ben gördüm onları bir tek
bir de manav memet emmi
ben korkumdan bir şey diyemedim
o da tezgahtaki meyvelerle ilgileniyordu..

10 mayıs 2021