Hayata küsmüş umudu kesilmiş,Herkes gülüyor ne kadar da fakirmiş,Haketti herhalde ona herşey kadirmiş,Açlık çekmenin sabahı olmuyor.
Sudan başka birşey tanımaz midem,Ekmek bulamıyorum acıktım ben ne edem,Dilencilik kar etmez söyle nereye gidem? Et yemeğinin tadı unutulmuyor.
Ekmeğe sürülmüş yağ ile şeker,Ne yapsın bu gönül herşeyi çeker,Ölene kadar yiyeceğim ben bu sefer,Rüyamdan başka karnım doymuyor.
Acıktım tırnak kemirir oldum,çöp oldum sarardımda soldum,Ama ben hakettim ettiğimi buldum,Ekmeksiz olana ekmek ver Rabbim..!
Kayıt Tarihi : 1.2.2006 17:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/01/aciktim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!