Zordur insanların arasına karışmak,
aşk savaşlarındaki emeğin dilinden, barışın sesinden anlamak,
kısacası hâlinden anlaşılmak.
Yepyeni uyanışlarla büyülenirim.
İçimin tohumu filizlenir,
heyecanlanırım.
Ruhum güzelleşir, ağaç olur yabana atılan dalları.
Günler, haftalar, aylar bana gülümser, bense mevsimlere hayranım.
İmkânsızlıklarla yüzleşirken aklımı yitirmekten korkuyorum.
Aklıma mukayyet ol Tanrı’m!
Dünyaları dolaşırım dünyaları.
Dünyaları dolaşırken iyileşir ayak tabanımdaki nasırlarım.
O kadar acıklıdır ki hikâyem,
denize su olmuşum, gözlerimden damlarım.
(Homeros'un Etekleri)
Ümit Dede
Kayıt Tarihi : 5.5.2024 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!