Acıklı Bir Filmdir Aşk

Belkide o sendin
Hayal meyal masallarımın
Toz rengi prensesi
Belki bulup kaybettiğim
Belki hiç ulaşamadığım
...Kırık dökük mazi tadında eski bir hatıra
Ama o sendin
Hayallerimin başrolu
Sonu gelmez serseri cümlelerimin noktası
Ve
Yeni başlangıçlarımın ilk harfi
Yağmur damlalarına benzetiyorum hep seni
Burnumun ucundan kayıp gidiyor hepsi
Ama
Dağıtmadan yakalayamıyorum hiçbirini
Karmaşa dersen o benim daimi misafirim
Aklımın içinde birşey dönüp duruyor hep
Düşünmeyi becerecek kadar zeki değilim nedense
Normalide bu belki benim için
Hafızam senle dolu olunca
Düşünmeye yer kalmıyor galiba
Saçmalıyorum bazen olmadık bi anda
Onunda sebebi sadece sensin aslında
Zihnimin karanlık hücrelerine güneş olup doğuyorsun ya
İşte o zaman kayboluyor akıl bende kelimeler desen onlar zaten firarda
Yaşamanın tadı sendin
Gittin
Hayatın acısı kaldı ardında
Saatlerin pişmancılığı almış başını gitmiş
Bir ben bir hayalin başbaşa
Yaşamak dersen yaşıyoruz işte
Sersefil yalnız başımıza
Yalnızlık paylaşılamayan tek şeymiş
Paylaşınca yalnızlık olmaktan çıkarmış
Onlar bir şeyi unutuyor
Hayalini
Hayalin çok güzel taşıyor yalnızlımı
Baktiğım heryerde
Yürüdüğüm her yolda
Hayalin yanımda
Yanımdasın yani bi bakıma
Boş ver bunların hiç önemi yok
Dedim ya düşününce seni
Saçmalama sınırlarım feth ediyor benliğimi
Öyle işte
Sende olmasan çekilmez bu lanet olası hayat
Yaşamak için bir neden bul deseler
Oturup düşünürüm saatlerce
Genede bulamam bir sebep
Belki sen olabilirsin
Yaşamama dair bir ipucu
Aslında bağlayan sensin
Yaşama beni
Ve gene sen
Elimi kolumu bağlayan
Umut nedir ki
Ben hiç bilemedim
Anlat desem
Anlatabilirmisin sen?
Bilirmisin yalnızlığı
Sen hiç kaldınmı kendinle başbaşa?
Oturup düşündün mü kendi kendine?
Gördün mü hayat denen bilinmezliği gözlerinde?
Yaşa desem
Yaşayabilecek gücün varmı yapayalnız
Tek başına? ?
Bir hayale sarılıp umutları bağlayabilirmisin kaderine? ?
Bir yudum aşka hasret
Hüzün çölünde
Hiç bir umut yokken elinde
Yıllarca bekleyebilirmisin?
Yapamazsın
Alışmışsın çünkü hep sahte mutluluklar tatmaya
Yalnızlık ölümden beter gelir sen gibi aptallara
Sana içten en ağır bedduam yalnız kal!
Sende sev beni gibi birini
Ama o görmesin seni
Yanıp tutuş o zaman anlarsın belkii beni
Ya da boş ver ya
Sen yaşama bunları hiç
Beni en içten yaralar senin bu halin
Mutlu ol sen
Her ne kadar ben olasam bile
Sen gül
Ağlama hiç
Mutlu olman uzaktanda olsa mutlu eder beni
Başkalarıyla yaşadığın anılar ezsede yüreğimi
Gülmen belki kalbimin tesselisi
Belki aşk budur
Yakınında ama aslında senden çok uzakta
Dokunursun istesen hemen ona
Ama gönül mesafeleri almış başını gitmiş
Biri Magripte
Biri Maşrukta
Hayat çok garip işte
Sevmek istersin birini delice
Ama beceremezssin bir türlü
Konuşmak için saatlerce hayal kurarsın
Tam karşında gördüğünde onu tutulur kalır dilin
Hep ertelersin hayallerini
Bugun olmazsa yarın
Yarın olmazsa öbür gün
Atar durarsın günleri bir bir
Sonra biter anlamadan günler
Ayrılık günü gelir bi şekilde
Belki taşınır gider mahallenden
Belki evlenir başkasıyla
Belki kopar muhabbet
Ya da biter okul
Ardı bellidir
Unutmaya çalışmak
Keşkeli cümlelerle köşe kapmaca oynamak
Aşkın çözülemeyen bilmecelerini çözmeye çalışmak
Onsuz yaşayamam dersin
Tabii yaşar gidersin
Yeni biri daha çıkar karşına
Ve
Filme kaldığı yerden devam edersin....