Acıklı Şiiri - Hamide Gözal

Bu hayatta hep kendi dünyamda dönüp durdum.
Koşan da bendim kovalayan da .
Tek bir kahraman vardı başrolde
O da kimsesiz bendim!

Yetim aynaları kendime oyun arkadaşı etmeyi,
Sevgisiz kalmanın ne olduğunu böyle böyle öğrendim
Şikayet ettim mi pek hatırlamıyorum
Benim dünyam hayal hamurunun mayasındandı.

İçimde uçan binbir renkli balonların hiç biri gerçekte yoktu.
Hadi olur, yaparsın demekle sahiden olmuyordu
Düştüğünde seni kucaklayan şefkatli bir boşluk ve derin sessizlik.
Bu ve bunca milyonlarca şey
Hepsi keder ızdırap yüklü ve yazık ki çok acıklı...