Açıklanmayan Şiir Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Ben eskiden ölümden korkmazdım
Gençtim, genceciktim, bir ruhum vardı
Yaz sıcağı vururdu balkonuma ben üşürdüm
Titrerdim, özlemekten mi bilmem?
Ben eskiden ölümden korkmazdım
Tutacak bir elim vardı, sıcak bir el
Üşümezdim kolay kolay zemheri kışta
Ben eskiden ölümden korkmazdım
Küçük bir serçeydim sokağının başında
Özgürlük benim kanatlarımdaydı
Kanatlarımı kırdılar, özgürlüğümü aldılar
İstediğim zaman öter, uçardım uzaklara
Ben eskiden ölümden korkmazdım mesela
Geceler yalnızca ağlamaktan bulanık olurdu
Bense bir asi kesilirdim, yağmurlar yağardı
Yalvarırdı şemsiyeler bana, duyardım
90 yaşında bir adamın ciddiyetiyle ıslanırdım
Yağmura hükmedeceğime inanırdım
Çok güzel yanıldım, çok güzel kandım
Ben eskiden ölümden korkmazdım, gerçekten!
Bir adam gibi kükrerdim Azrailin tırpanına
Kimmiş o benim canımı alacak kim?!
Ben bilmezdim eskiden bu kadar aciz olduğumu...