Mum tutmuş alevdi sevdalar
Bahar gecikirdi
beklerdik.
Çocuk kalmış yanı vardı yaşamın
ayaklarımızı yerden kesen
Birden, ayrılık düşerdi aklımıza
sararmış resimlere dönerdik! ..
Uçmalara korkan
ürkek kuşlardık gölde
Bir yüzümüz yitik
öteki düşte! ..
Zengin yaşadık hüznü
umutsuzluğu zengin
Yekpare ateş olup
yalnızlığa bandık!
Sevmekse, yorulduk işte
buz ateşte yandı meneviş
Akşamın kanlı gözünde
mayalandı acılar
Bizi anlasa anlasa
açık yaralar anlar! ..
Kanat telaşında titreyen dalın
vururken gölgesi göle
tüner ecel muştusu
Toprak kokusuna hasret
ölen nilüferlerle
ölür mü su?
Kayıt Tarihi : 6.7.2004 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
umutsuzluğu zengin
Yekpare ateş olup
yalnızlığa bandık!
'zengin yaşamak hüznü, yalnızlığa banmak' Ne güzel bir anlatım bu böyle. Ozanlık böyle işte. Duygunun derinliğini yaşar ve söyler. Siz de öyle yapmışsınız. Yüreğinize, duygularınız sağlık. Terikler...
TÜM YORUMLAR (1)