her ne kadar dışında kalsan da birşeylerin.
kendi boşluğundan bile kurtulup
mutlaka döneceksin kendine.
anlatacakların var ya da anlatacakları
mutlu olmak için hep beklediğin şeyi
kendinde bulacaksın.
ölçüp biçip yüzüne oturtmaya çabaladıkları,
içine sindiremediğin maskeyi
fırlatıp atacaksın.
aklından geçenler ki
tokat gibi inecek yumuşacık kelimelerinden;
kabul etmeseler de dillerinde
ağlamakla karışık dudaklarında
gülümseyen yanını göreceksin.
işte yolculuk vakti...
bu tren sana kalkıyor istasyondan
açık tut kapılarını konukların olacak
bu yolculuklar sende son bulacak.
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!