Ben penceresi açık kalmış bir ev gibiyim.
Sen içime dol,es ese bildiğin kadar.
Havalandır tüllerimi,çarp iç kapılarımı,
kır camlarımı,düşür duvarlarımdaki tablolarımı,uçur masamdaki kağıtlarımı,
söndür ocaktaki ateşimi,savur saçlarımı,
okşa düşlerimi, ta ki pencerem kapanana kadar...
Sana kaç kere söyledim;
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta