Ben penceresi açık kalmış bir ev gibiyim.
Sen içime dol,es ese bildiğin kadar.
Havalandır tüllerimi,çarp iç kapılarımı,
kır camlarımı,düşür duvarlarımdaki tablolarımı,uçur masamdaki kağıtlarımı,
söndür ocaktaki ateşimi,savur saçlarımı,
okşa düşlerimi, ta ki pencerem kapanana kadar...
Sana kaç kere söyledim;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta