Ben penceresi açık kalmış bir ev gibiyim.
Sen içime dol,es ese bildiğin kadar.
Havalandır tüllerimi,çarp iç kapılarımı,
kır camlarımı,düşür duvarlarımdaki tablolarımı,uçur masamdaki kağıtlarımı,
söndür ocaktaki ateşimi,savur saçlarımı,
okşa düşlerimi, ta ki pencerem kapanana kadar...
Sana kaç kere söyledim;
Beni benden aldıktan sonr tekrar yerine koymayı unutma!
Kayıt Tarihi : 27.9.2019 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!