Dışarıda yağmur var.
yağmur yetmiyor artık yüzlerdeki maskeyi akıtmaya.
ben yağmurun dışında.
birileri ihanet ediyor hayatlarına.
sorgulayabilecek kadar yakın değil kimse kendine.
gözler kapalı,sevgiler aldatıldı.
başlayarak sona gelindi.
kimileri başlamadan bitti.
...telefon çalıyor
kulaklarıma çalınan sessizlik..
geçmişten gelen bir hayaletin sesi susuyor.
kendi sesinden korkuyor.
başka bir sesle üzgünüm diyor.
yabancı.
aylardır özlediğim ses değil bu.
sesine başka bir bedenin elleri yapışık
bana adımı sayıklıyor.
kulaklarımı yırtıyor.
hislerimin taşıyıcıları yok.
ağırlığım yerde.
söylenecek sözlerimi susuyorum..
ahizeden gelen ses nasıl kıydım sana.
ben yok.biz yok.
bütün kelimelerimin anlamı aslında sesin sahibi.
belkide son anlamı olan "hiç".
bitsin istemiyorum.
canımı yakan ses sevgilim.
eski.
seviyorum diyebilmenin acısı büyük.
gözlerimden kaybettiklerimi ağlıyorum.
katlanabilmek yaşama istencini reddetmek.
bir çocuk kapı aralığından bana bakıyor.
beni çok sevdiğini biliyorum
ağladığıma şaşırmıyor.
sanki her şeyin farkında
gitmesini söylüyorum.
gözlerinden yaşamak akıtıyor bana.
gülümsüyorum.
ahizeden gelen ses
nasıl kıydım bize.
söz yok.
pencere açık,yağmur içeri giriyor.
seni hala çok seviyorum.
ama yabancı.
pencere açık...
Kayıt Tarihi : 18.12.2013 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memet Ergül 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/18/acik-pencere-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!