Açık Kapı Bırak Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Bırakma gülüm, yalnız başıma beni
Bırakma, şu yağmurlar altında beni
Terk etme tozlu, kirli raflara beni
Bırakma bir ömür, gözü yaşlı beni

Çok çabuk, eskimemeli hatıralar
Hiç unutulmamalı, o ilk bakışlar
Gözlerden, hiç kaybolmamalı anılar
Böyle hüzünlüce, bitmemeli aşklar

Yaban dağ keçisi gibi, inatçısın
O burnundan, asla kıl aldırmıyorsun
Sen her zaman ki gibi, çok dik başlısın
Kendi başına buyruk, takılıyorsun

Ne yapsam, o güzel yüzün gülmeyecek
illa yapacaksın, tarihi bir hata
Yalvarmam, yakarmam fayda etmeyecek
Koşacaksın sen, düşlediğin hayata

Çare olmaz ki, sana içirsem bir hap
Senden bir isteğim var, sarı kanarya
Seninle geçirdiğimiz, anlar varya
İşte o anlar hatırına, bir şey yap

Veda ederken, bu ellerimi tutup
Son bir kez daha, benim adımı söyle
Tatlım biz yolları, ayırmadan şöyle
Doyasıya buluşsun, iki zıt kutup

Bitmiş gibi görünse de her şey, çırak
Yine de kapıları, hepten kapatma
Her şeye rağmen, bir açık kapı bırak
Kurulu köprüleri, temelli atma

Belki gün olur, yalnızlıktan bıkarsın
Günün birinde, bu anı hatırlarsın
Gelip eksenimde, dönüp dolaşırsın
Benimle, yine böyle tokalaşırsın