Açık Kapı Şiiri - Nurcan Erarslan

Hani geliveriyoruz arada bir gözgöze
Senin için dostça
Benimkisi yıkılmış umutlarımın
Miras bıraktığı hüzün kıvamında
Biraz buruk

Akşama kadar böyle kalsak diyorum isyankar
Sonra sabaha kadar
Hatta ölene kadar
Olmuyor...
Tablonun duvarda asılı kalması gibi
O an’a çivilenilmiyor

İşte o herşeyi anladığım anda
Bir kurşun sıyırıp geçiyor omzumu
İlkin farkedilmiyor
Sonra, soğudukça acıyor yara
Yara bu, kapanır elbet
Ama kabuklandıkça ben parçalıyor
Ben kanatıyorum
Bari senden bir hatıra
Hep sıcak dursa
Kanaya kanaya gidiyorum yoluma
Ve hiçbir şeyin tadı olmuyor sensiz
Yaram kanıyor
Ben senin susuzluğundayım
Kanmıyorum...

Yine de ne kadar güzel şey
Gözlerindeki açık kapının önünden geçebilmek
Gözgöze gelmek